ERGENEKON NEDİR?
‘2009 yılında gerçekleştirilecek darbe için zemin hazırlamaya çalışmakla’ suçlanan ve savcının hazırladığı iddianamede ‘Ergenekon Terör Örgütü’ olarak adlandırılan yapıya, Engin Bağbars’ın ifadeleri sonucu ulaşıldığı ileri sürülüyor. Peki, bu nasıl bir yapılanmaydı? Kim neyle suçlanıyordu? Operasyon nasıl başlamış ve sürmüştü? Kendilerine neden Ergenekon ismini vermişlerdi? İşte yeni başlayanlar için ‘Ergenekon olayı’.
Öncelikle milliyetçi çevreler, Türklüğün var oluş destanı Ergenekon’un böyle bir operasyonla gündeme gelmesinden rahatsız. Destanın adının, bu örgütle ilişkilendirilmesinin özellikle yapıldığına ilişkin iddialar bulunuyor. Ergenekon adının, bu örgütle nasıl yan yana geldiğini anlamak için resmi belgelere bakmakta fayda var.
Her şey 12 Haziran 2007’de, Ümraniye’deki bir evde 27 el bombası bulunmasıyla başladı. Bu kapsamda gözaltına alınanlardan biri, piyade komando astsubaylığından, paraşüt atlayışında diz kapağında oluşan sakatlık nedeniyle emekliye ayrılan Oktay Yıldırım’dı. Yıldırım’ın evinde ve çalıştığı işyerinde ele geçirilen belgelerden biri, ‘Lobi’ adını taşıyor. Üzerinde ‘çok gizli’ yazan bu dosyada, ‘Ergenekon’un ‘Lobi’ örgütlenmesinden söz ediliyordu. Bu yüzden Ümraniye operasyonundan sonra yürütülen soruşturmada gözaltına alınanlara, bu dosyadaki bilgilere dayanılarak, “Şu anda size gösterilen Ergenekon organizasyonu nedir, lideri kimdir, ast-üst ilişkileri, silahları, eğitimleri, eylemleri ve faaliyetleri hakkında detaylı bilgi veriniz. Bu dokümanda adı geçen şahıslar ve gruplarla ilişkilerinizi anlatınız” dendi. Buradan, Ergenekon adının ele geçirilen bu belgelere dayanılarak örgüt ismi olarak kullanıldığı anlaşılıyor.
22 Ocak 2008 günü sabaha karşı gözaltılar başladı; aralarında emekli Tuğgeneral Veli Küçük’ün de bulunduğu 33 kişi sorgulanmaya başlandı. ‘Ergenekon’ adı verilen operasyonda, altı ayrı ilde 24 farklı adrese eş zamanlı baskın yapıldı. Küçük’ün yanı sıra avukat Kemal Kerinçsiz, Fuat Turgut, gazeteci Güler Kömürcü, Türk Ortodoks Patrikhanesi Yöneticisi Sevgi Erenerol, Mersin’de silah üzerine ‘ölme-öldürme yemini’ ettiren emekli Albay Fikri Karadağ ile Susurluk skandalının kilit isimlerinden Sami Hoştan ve ‘Drej Ali’ lakaplı Ali Yasak’ın gözaltına alınması dikkat çekti.
Sonuç itibariyle ‘Ergenekon’ operasyonu, aslında 22 Ocak’ta başlamamıştı. Resmen 12 Haziran 2007’de Ümraniye’de bir gecekonduda ele geçirilen 27 el bombası soruşturmasının devamı niteliğindeydi. Ama gayri resmi olarak, Engin Bağbars’ın 2006’da verdiği ifadeden bu yana soruşturma gizlice sürdürülüyordu.
Konuya ilişkin yöneltilen bir soruya Başbakan Tayyip Erdoğan, “Devlet çalışıyor arkadaşlar” cevabını verirken; İçişleri Bakanı Beşir Atalay, “Gelişmeleri takip ediyoruz. Her şey savcılığın kontrolü altında” dedi. Operasyonla ilgili ilk resmi açıklama ise İstanbul Valisi Muammer Güler’den geldi. Güler, operasyonun İstanbul’un dışındaki illeri de kapsadığını belirtirken; savcı, göz altıların Ümraniye soruşturmasıyla ilgili olduğunu açıkladı.
Üç günlük gözaltı süresinin sonunda, 26 ve 27 Ocak’ta; emekli Tuğgeneral Veli Küçük, Kuvvayi Milliye Derneği Genel Başkanı Fikri Karadağ, Susurluk Davası hükümlüsü Sami Hoştan, gazeteci Güler Kömürcü, Türk Ortodoks Patrikhanesi Basın ve Halkla İlişkiler Sorumlusu Sevgi Erenerol ve Büyük Hukukçular Birliği Başkanı Avukat Kemal Kerinçsiz’in de aralarında bulunduğu dokuz kişi tutuklama istemiyle nöbetçi mahkemeye sevk edildi. Nöbetçi hakime ifade veren Güler Kömürcü serbest kalırken, diğerleri tutuklandı.
“Ordu el koyacaktı”
Ergenekon örgütü, savcılık tarafından ‘2009'da yapılacak darbeye zemin hazırlamak’la suçlandı. Hatta bu amaçla, PKK ve DHKP-C terör örgütlerini tetikçi olarak kullanacaktı. Yani bir tarafta milliyetçi, ****** ilkelerini tam anlamıyla hayata geçireceklerini ileri süren Ergenekon, ülkeyi bölme hedefindeki teröristlerle işbirliğine giriyordu. Ayrıca 2009 tarihi de önemliydi. Hedef olarak neden bu tarih konulmuştu? Genelkurmay Başkanı Orgeneral Yaşar Büyükanıt’ın görev süresinin Ağustos 2008’de dolacağı ve yerine Orgeneral İlker Başbuğ’un geçeceğine dikkat çekiliyor.
Taraf gazetesinde Neşe Düzel’e ‘2009 darbesi’ni yorumlayan gazeteci Murat Belge, “2009’da planlanan darbe, 12 Eylül’den beter olacaktı” görüşünü savundu: “O darbe planında kıyamet gibi kan akacaktı. Linçler yaşanacaktı. Dört beş gün sonra ordu kardeş kavgasına son vermek üzere gelip bu kanı durduracaktı. Ama ordu, bu saldırıları durduruncaya kadar, istenmeyen unsurlar zaten temizlenmiş olacaktı.”
Bu arada operasyonun perde arkasında Fethullah Gülen Cemaati’nin de adı geçti. Konuya ilişkin İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek, “Eşref Bitlis’i, ABD güdümlü gladionun katlettiğini açıklayan general tutuklandı. Operasyon merkezine Fethullahçı polis şefleri oturtuldu” açıklamasında bulundu.
YA BAŞARILI OLSAYDI ?
Orgeneral Hilmi Özkök ‘vakitlice’ uyanıp, bunları ‘suçüstü’ yapmasaymış, şimdi nur topu gibi bir ‘ulusal darbemiz’ olacakmış.
Belki de milli bayramlarımıza bir yenisini eklerdik: ‘7 Temmuz Demokrasiden ve AB Boyunduruğundan Kurtulma Bayramı.’
Ne kadar büyük bir fırsatı tepmişiz, görüyor musunuz?
Tebrikleri de, herhalde, elan t utuklu bulunan dört yıldızlı paşalarımızdan biri kabul ederdi.
Kendisine ‘Cumhuriyet Televizyonu’ kurma görevi verilen arkadaşımız ne olurdu?
Muhtemelen ‘Basın ve Enformasyon Bakanı.’
Cumhurbaşkanlığına da, ‘çekirdek kadro’dan biri değil, ‘dışarıdanmış’ görünen saygın bir isim seçilirdi.
Benim aklıma, anayasa hukuku konusunda uzman olduğu söylenen bir büyüğümüz geliyor.
Bir vakitler, korporatizmi savunan bir ‘Anayasaya Giriş’ kitabı yazmıştı. Bugüne kadar yazılmış en iyi ‘anayasa retoriği’ kabul ediliyordu hani...
Bu kitabı yazdığı için, 12 Mart döneminde içeri alınmıştı...
O profesör işte...
Fakat, 12 Mart dönemindeki ‘mağduriyeti’, sanıldığı gibi, ‘Anayasaya Giriş’i yazdığı için değil, darbe cuntasına girişi savunduğu içindir. Neyse...
Devlet Başkanlığı direkten dönen bu mümtaz şahsiyet demokrasiyi sevmiyor.
Serbest piyasa ekonomisine karşı...
Toplumların, ‘kendi kaderlerini tayin etme hakkı’na karşı...
Doğuya karşı.
Batıya karşı.
Kuzeye ve Güneye de karşı...
Sıkı Beşiktaşlı’dır.
Bir dönem Dışişleri Bakanlığı yaptı.
Darbe meclisine ‘kurucu üye’ yazıldı.
Ve tabii Mülkiyeli...
Rahmetli Mehmet Emin Erişirgil’in tornasından geçmiş hemcinsleri gibi, o da ‘demokrasi’ ve ‘çoğulculuk’ kavramlarından hazzetmiyor.
Türkiye’nin makus talihini yenmiş Adnan Menderes, bu değerli anayasa hukukçusuna göre, çizmeyi aştığı, yani ‘halkla bütünleştiği için’ asıldı.
Çok partili parlamenter sistem, ‘resmi hizmete mahsus’ yarı aydınlarımız gibi, bu büyüğümüzün de nefretle andığı bir ‘geçiş dönemi’ne işaret etmektedir; bütün kötülükler orada zuhur etmiş, ülke 1950’de geri dönülmez bir ‘karşı devrim’ sürecine girmiştir.
Seçim, parlamento, hukukun üstünlüğü, kuvvetler ayrılığı ilkesi, ‘irade-i milliye’ onun için bir şey ifade etmiyor.
Zaten, ‘parlamento dışı demek, ille de demokrasi dışı demek değildir’; dolayısıyla, parlamento dışı güçlerin (örneğin darbe cuntalarının) demokrasiyi ve parlamenter düzeni inkıtaa uğratan müdahaleleri de ‘demokrasi dışı sayılmamalı’dır.
Böyle bir adamdır işte...
Aynı zamanda velud bir kaynaktır.
Üretim araçlarını tekeline almış seçkinci burjuvazi, ‘demokrasi’ adına oligarşik devlet yapısını savunan ve bu Sovyetik yapıyı cumhuriyetimizin ruhuna uygun bulan resmi devletçilerimiz yıllarca ondan beslendiler.
Bugün de ‘fikirleriyle’ kaynaklık etmeye devam ediyor.
Hilmi Özkök taş koymamış olsaydı, muhtemelen içe kapanmacı, devletçi, antiemperyalist, dünyadan tecrit edilmiş, ‘yoksul ama onurlu’ bir üçüncü dünya ülkesine uyanacaktık her sabah.
Bu ülke fetiş derecede benimsenmiş ‘üniter yapısını’ koruyabilir miydi, adı ‘Türkiye Cumhuriyeti’ olmaya devam eder miydi?
Burası tartışmalı işte...
ALINTI.
Konu: ERGENEKON (tarihin en büyük darbe girişimi) 
Ptsi 28 Tem. - 14:32
